Misiolari-taldea (klaretarrak, erlijiosak eta sekularrak) urtean bitan biltzen da, eta misiolarien lanaren hainbat arlo aztertzen dituzte:

            PASTORALTZA ARLOA

            Lehentasuna katekistak prestatzeak du, eta, Sakaka, San  Pedro,  Toro-Toro,  Akacio eta Karipuyo herrietan, horretarako eraikitako eraikinetan egiten diren ikastaroen bidez betetzen da behar hori.

            Eta nekazarien komunitateak bisitatzen dituzte.

            OSASUN ARLOA

            Bai prebentzio lana, bai ospitalekoa ere. Egun, batez ere herrietako alkatetzen mende dago.

            Azpiegitura hauek sortu dira:

            Erietxeak eta "Posta  Sanitarioak" Misioaren hainbat lekutan. Ospitaleak dituzten herri guztietan sendagileentzako etxebizitzak eraiki dira.

            HEZKUNTZA ARLOA

            "Fe y Alegría" erakundearen mende dauden eskolen eta ikastetxeen zuzendaritzaz arduratzen gara. Barnetegiak egin ditugu (haur nekazarientzako etxeak).

            EMAKUMEA SUSTATZEKO ARLOA

            Hainbat gairi buruzko ikastaroak egiten dira: alfabetatzea, osasuna eta higienea, osasun liderrak...

            NEKAZARITZA ETA ABELTZAINTZA ARLOA

            Nekazarien eta abeltzainen prestakuntzaz arduratzen da: nola hobetu eta sustatu bi arloak; teknikari berriak, beste batzuk prestatuko dituzten liderrak ateratzea. Zenbait lagunek egiten dute lan, batez ere, nekazari sustatzaileek.

             Osasunaren arloa da, inolako zalantzarik gabe, zabalena, eta nekazaritzaren eta abeltzaintzaren arloa, berriz, lan gehien ematen duena. Misioko postu guztietan dauden, baita nekazari-komunitate askotan ere.

            GIZA ESKUBIDEEN ARLOA

            Misioaren lurraldean nagusitzen den injustiziaren aurrean, misiolariek  eskubideak defendatzeko hainbat kudeaketa lanetan laguntzen diete nekazariei, bai lan orokorretan, bai kasu zehatzetan ere.

            LAGUNTZA ARLOA

            Caritasi eta eskoletako, amen zentroetako eta lan-zentroetako elikagaiei dagokion guztia hartzen du barnean arlo honek.

COCHABAMBA

Euskal Herriko probintziak, Boliviako ordezkaritzarekin hitzartuta, Mariaren Bihotza egoitza sortu du. Etxe horretan dago prokura. Guztien etxea da. Egun bertan bizi diren misiolariek, bihotza zabalik, eskuzabal eta sakrifikatuta dutela hartzen dituzte bertara hurbiltzen diren misiolari guztiak. Eta Misioarekin zerikusia duen eta derrigorrezkoa den guztiari erantzuten diote. Bertan, gainera, Boliviako ikasleak bizi dira, eta bertan ikasten dute. Potosiko iparraldeko misiotik etortzen dira, eta ikasketak amaitzean, misiolari-taldearen lanak betetzen dituzte. Irratia izan da komunikabide onena.

Ebanjelioa beti da Berri Ona, Jesusek bere misioa Nazareten aurkeztu zuenean aldarrikatu zuen moduan (Lk 4,14-21). Mende berri honen hasieran, Elizak eta kongregazioak hainbat gonbidapen egin dizkigu: “Jesukristorengandik ibiltzea”, “itsas barrura arraun egitea”, “karitatearen aldeko apustua egitea, pertsona bakoitzarekiko maitasun aktiboaren eta zehatzaren konpromisoa biziz”.

Jesusen “bizia izan dezaten” (Jn 10,10) hitzek Elizaren deiari emandako erantzuna iradokitzen dute. Gure bokazio eta misio profetikoek bizitzaren zerbitzura jartzen gaituzte Euskal Herriko probintzian. Hitzari keinu esanguratsuekin eta bizitzaren aldeko lanekin lagundu behar diogu.

Gure gizartean, bizitzaren zeinuak anitzak eta emankorrak dira: familiaren balioa, emakumea gizartean onartzea eta bertan parte hartzea, bakearen aldeko gizarte-mugimendua, sentiberatasun solidarioa, kultur artekotasuna... Baina biolentziaren eta heriotzaren hainbat adierazle ere topatzen ditugu: giza bizitza mespretxatzea (terrorismoa, indarkeria, elkarrizketa eza...), sistema ekonomiko neoliberala (familia-desegituraketa, pobrezia, langabezia, immigrazioa, gizarte-bazterketa, natura andeatzea...), gaixotasunak eta mendekotasunak. Nola izan gaitezke misiolari Euskal Herrian, bizitzaren eta bizitza ezaren zeinu horiek erabat interpelatuta sentitu gabe? Garenetik, bizitza gutxituagoa daramatenak entrega handiagoarekin zerbitzatzeko dei egin digutela sentitzen dugu, baita “bizitzaren kultura” egiazkoa sustatzeko ere.

Ildo horretan, Euskal Herriko Elizan ere bizitza-zeinuak aurkitu ditugu: kezka misiolariagoa den ebanjelizazioagatik, pastorala birmoldatzea, adiskidetzeko eta bakea lortzeko ahalegina eta ekarpena, baztertuen alde egitea…Bestetik, ebanjelizatzearen zenbait erronka ere hor daude: fedearen transmisioak izandako haustura, elizako subjektuaren ahulezia, bokazio eza, kultura berriarekin loturak ezartzeko beharra... Gure bizitza eta gure zerbitzuak “bizitza maite duen” (Sab 11,26) Jainkoarenganako gure fedearen iragarlea eta testigantza izatea nahi dugu. Hitzaren ministroak izateko bokazioa jaso dugu eta “Jesusen izenean”, aurrez bizituta, ahoskatuta eta zerbitzatuta, bizitzaren iturria da.

Jesusek bere gonbidapena egin digu: “Betiko bizian sartu” (Mt 19,17) eta osotasunean bizi; berarekin egon eta Ebanjelioaren berriona predikatzea (Mk 3,14). Horregatik, Euskal Herriko Misiolari Klaretar guztiok bizitzaren zerbitzariak gara, Jainkoaren dohain moduan bizi garenean eta hala ospatzen dugunean; besteei dugun onena ematen diegunean, “ohiko bizitzaren profezian”; gure misiolari-zerbitzuan defendatu, garatzen eta hezten lagundu eta azken helmuga aldarrikatzen dugunean; lanari, otoitzari eta sufrimenduari ematen gatzaizkionean, besteak bizi daitezen.

Beste gizon-emakume askori lotu nahi gatzaizkio, kristauak izan edo ez; hau da, bizitza zerbitzatzeko aukera egin dutenei eta egiten jarraitu dutenei, beraiena galtzeko arriskuan egonik ere. Bizitzaren aldeko aukera horren bidez, “misio profetikoan” jarraitu nahi dugu eta, horrela, “gure munduaren altxagarria, zeinua eta profezia” izan.

Euskal Herriko Misiolari Klaretarrok “gure txikitasunetik eta mugetatik, Jainkoaren Erreinuaren misio handiari laguntzen diogu. Oro har, eliza partikularrek baloratzen gaituztela sentitzen dugu, eta asebeteta gaude egiten dugun lanaz”.

Gure presentzia misiolaria hainbat plataformatan eta arlotan garatzen da: kristau-heziketa eta unibertsitateko heziketa, parrokiak, pastoraltza-unitate berriak, Boliviako misioak (Ipar Potosiko eskualdean), bazterketaren mundua, jeneralaren konpromisoak, animazio misiolaria eta garapenaren sustapena (Proclade), begiraleen, pastoraltza-agenteen eta boluntarioen prestakuntza, bokazio-pastoraltza, familia-pastoraltza...

“Jesusek munduari oparitzen dion bizitzaren “berriona’ sinesgarriagoa eta eraginkorragoa da beste batzuekin batera iragartzen dugunean, Misio Elkarbanatuan, pobreekin eta baztertuekin harremanak izatean”, bakearen eta justiziaren aldeko konpromisoa hartzen dugunean, eta gure pastoraltza-lana fedearen esperientzia bokazio-pastoraltzaren klabean indartzera bideratzen dugunean.